Α ρ χ ι τ ε κ τ ο ν ι κ ή
Ιερά Μονή
Η α ρ χ ι τ ε κ τ ο ν ι κ ή
Τα κελλιά αποτελούσαν μέρος του φρουρίου και ήταν διατεταγμένα κατά μήκος του.
Κτίστηκαν ενσωματωμένα στο φρούριο για να εξοικονομηθεί χώρος, με αποτέλεσμα πολλές φορές ο επισκέπτης να έχει την εντύπωση ότι το εξωτερικό τείχος έχει πλάτος πολλών μέτρων.
Η Μονή είχε δύο επάλληλες εισόδους. Περνώντας δηλαδή τη μεγάλη εξωτερική πύλη βρισκόταν στην εξωτερική αυλή. Εκεί υπήρχαν οι χώροι για τις πιο οχυρές δραστηριότητες.
Η εξωτερική πύλη ήταν στο βάθος μιας θολωτής στοάς. Εκεί κάθονταν οι επισκέπτες που έφταναν πριν από την ανατολή του ηλίου περιμένοντας να ανοίξει το μοναστήρι. Η δεύτερη πόρτα, στο κυρίως μοναστηριακό κτήριο, ονομάζεται «πόρτα του τροχού», από έναν τροχό που διευκόλυνε το άνοιγμα ή το κλείσιμό της.
Πάνω ακριβώς από την πύλη υπάρχει η «καταχύτρα» ή «τρύπα του φονιά», με την οποία έριχναν στούς πειρατές και τούς εισβολείς καυτό λάδι ή μολύβι.
Τα κελλιά αποτελούσαν μέρος του φρουρίου και ήταν διατεταγμένα κατά μήκος του.
Κτίστηκαν ενσωματωμένα στο φρούριο για να εξοικονομηθεί χώρος, με αποτέλεσμα πολλές φορές ο επισκέπτης να έχει την εντύπωση ότι το εξωτερικό τείχος έχει πλάτος πολλών μέτρων.
Η Μονή είχε δύο επάλληλες εισόδους. Περνώντας δηλαδή τη μεγάλη εξωτερική πύλη βρισκόταν στην εξωτερική αυλή. Εκεί υπήρχαν οι χώροι για τις πιο οχυρές δραστηριότητες.
Η εξωτερική πύλη ήταν στο βάθος μιας θολωτής στοάς. Εκεί κάθονταν οι επισκέπτες που έφταναν πριν από την ανατολή του ηλίου περιμένοντας να ανοίξει το μοναστήρι. Η δεύτερη πόρτα, στο κυρίως μοναστηριακό κτήριο, ονομάζεται «πόρτα του τροχού», από έναν τροχό που διευκόλυνε το άνοιγμα ή το κλείσιμό της.
Πάνω ακριβώς από την πύλη υπάρχει η «καταχύτρα» ή «τρύπα του φονιά», με την οποία έριχναν στούς πειρατές και τούς εισβολείς καυτό λάδι ή μολύβι.
