Α ρ χ ι τ ε κ τ ο ν ι κ ή

Ιερά Μονή

Η α ρ χ ι τ ε κ τ ο ν ι κ ή

Τα κελλιά αποτελούσαν μέρος του φρουρίου και ήταν διατεταγμένα κατά μήκος του. 

Κτίστηκαν ενσωματωμένα στο φρούριο για να εξοικονομηθεί χώρος, με αποτέλεσμα πολλές φορές ο επισκέπτης να έχει την εντύπωση ότι το εξωτερικό τείχος έχει πλάτος πολλών μέτρων. 

Η Μονή είχε δύο επάλληλες εισόδους. Περνώντας δηλαδή τη μεγάλη εξωτερική πύλη βρισκόταν στην εξωτερική αυλή. Εκεί υπήρχαν οι χώροι για τις πιο οχυρές δραστηριότητες. 

Η εξωτερική πύλη ήταν στο βάθος μιας θολωτής στοάς. Εκεί κάθονταν οι επισκέπτες που έφταναν πριν από την ανατολή του ηλίου περιμένοντας να ανοίξει το μοναστήρι. Η δεύτερη πόρτα, στο κυρίως μοναστηριακό κτήριο, ονομάζεται «πόρτα του τροχού», από έναν τροχό που διευκόλυνε το άνοιγμα ή το κλείσιμό της. 

Πάνω ακριβώς από την πύλη υπάρχει η «καταχύτρα» ή «τρύπα του φονιά», με την οποία έριχναν στούς πειρατές και τούς εισβολείς καυτό λάδι ή μολύβι.

Τα κελλιά αποτελούσαν μέρος του φρουρίου και ήταν διατεταγμένα κατά μήκος του. 

Κτίστηκαν ενσωματωμένα στο φρούριο για να εξοικονομηθεί χώρος, με αποτέλεσμα πολλές φορές ο επισκέπτης να έχει την εντύπωση ότι το εξωτερικό τείχος έχει πλάτος πολλών μέτρων. 

Η Μονή είχε δύο επάλληλες εισόδους. Περνώντας δηλαδή τη μεγάλη εξωτερική πύλη βρισκόταν στην εξωτερική αυλή. Εκεί υπήρχαν οι χώροι για τις πιο οχυρές δραστηριότητες. 

Η εξωτερική πύλη ήταν στο βάθος μιας θολωτής στοάς. Εκεί κάθονταν οι επισκέπτες που έφταναν πριν από την ανατολή του ηλίου περιμένοντας να ανοίξει το μοναστήρι. Η δεύτερη πόρτα, στο κυρίως μοναστηριακό κτήριο, ονομάζεται «πόρτα του τροχού», από έναν τροχό που διευκόλυνε το άνοιγμα ή το κλείσιμό της. 

Πάνω ακριβώς από την πύλη υπάρχει η «καταχύτρα» ή «τρύπα του φονιά», με την οποία έριχναν στούς πειρατές και τούς εισβολείς καυτό λάδι ή μολύβι.